Dit blog ben ik ooit gestart om mijn voettocht naar Rome te documenteren. Het was een zoektocht, naar geluk, naar zingeving in mijn leven, naar een betekenisvolle invulling van mijn derde levensfase na mijn pensioen. Ik voelde toen sterk dat ik op pad moest gaan.
Nu, jaren later, heb ik veel antwoorden gevonden. Ik begrijp nu waarom ik destijds op zoek ging. Wat toen nog onduidelijk was, is inmiddels helder.
Tijdens mijn wandelingen de afgelopen dagen heb ik veel nagedacht en goede, diepe gesprekken met José gevoerd. Daardoor is veel op zijn plek gevallen.
Ik laat het verleden los. Het blijft onderdeel van wie ik ben, maar ik stop het symbolisch in de kast. Af en toe zal die kast nog open gaan, maar mijn blik is nu op de toekomst gericht. Ik heb een nieuw leven, samen met José, mijn grote liefde.
We wonen samen in een prachtig “Hans en Grietje” huis midden in de natuur, omringd door 4500 hectare bos, heide, beekjes en vennen. We hebben een grote tuin vol mogelijkheden en maken samen mooie plannen. We gaan er samen onze lusthof van maken…
Met deze post sluit ik dit blog af. Het was een bijzondere ervaring om te schrijven, het heeft me veel gebracht en ik heb er met plezier aan gewerkt. Want schrijven blijft iets wat ik graag doe, daarom ga ik door met een nieuw blog over ons leven nu:
👉 https://lusthofdebosuil.blogspot.com/
Hartelijke groet,
Adrianus Jacobs
Adrianus Jacobs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten