Dag 66, op naar de Po vlakte, naar Legnago

De tocht gaar tocht verder van Desmonta via Albaredo d’Adige, Bonavigo en Porto naar Legnago. Vandaag loop ik 22 kilometer, het is de hele dag bewolkt met een maximum temperatuur van 26 graden, beter wandelweer is er niet. 

Vandaag liep ik over deze dijk langs de Adige als er plotseling zeven patrijzen opvliegen. In Nederland is deze zo goed als uitgestorven, het is wel 20 jaar geleden dat ik ze voor het laatst zag. In heel Europa gaat het slecht met deze akkervogel, ze staan nog net niet op de rode lijst omdat zijn verspreidingsgebied enorm groot is. Alles zit tegen voor deze vogel, de monocultuur in de akkerbouw bied geen biotoop, bestrijdingsmiddelen, veelvuldige akker bewerkingen en maaien zijn fataal, maar ook huisdieren weten hem te pakken omdat hij voornamelijk op de grond leeft. Leuk om ze weer eens te zien, ze fladderen prachtig. 

Tot nu toe is het geen enkel probleem geweest om onderdak te vinden, ik vind overal wel een hotel, pension, B&B of camping. Al slaap ik veel minder vaak op campings dan ik me had voorgenomen. Dat komt door het ritme in mijn dagelijkse wandel afstand, als je met de fiets of auto bent kan je makkelijk 15 kilometer verder rijden voor een camping. Maar als wandelaar is je zoekgebied veel kleiner, zo liep ik op 25 kilometer afstand voorbij het Gardameer, campings zijn er daar in overvloed, maar waar ik liep was er niet een. Daarbij moet ik toegeven dat ik op mijn luchtbedje slechter slaap, mijn vermoeide ouwe lijf kan een goed bed wel waarderen. Ik vind campings veel leuker en mijd ze niet, maar loop er niet voor om.

Ik heb heel wat boeken gelezen van pelgrims naar Rome en steeds is het grootste avontuur om door de Po-vlakte te geraken, er zijn muggen, het landschap is saai en vlak, onderdak is moeilijk te vinden. Daarom zal ik de komende dagen uitgebreider verslag doen van mijn wel en wee, met meer gedetailleerde informatie over de adressen waar ik overnacht, wellicht handig voor toekomstige pelgrims.

Afgelopen nacht heb ik geslapen in Camere Solidea, Via Desmontà 17/a, Veronella in het gehucht Desmonta. Er was daar niks te beleven dus heb ik lekker gerelaxt op mijn kamertje. 

De boerin gaf me vanmorgen een volle bak fruitoogst mee, daar kan ik twee dagen mee vooruit, lief hè!

Vandaag ben ik aangekomen bij Agriturismo Tre Rondini (drie zwaluwen), Via Belfiore 47, Legnago, in de middle of nowhere, in de verre omgeving is geen enkel ander pension of hotel te vinden. Dit agrarisch bedrijf is nu helemaal gericht op horeca, er is een groot restaurant, ze hebben veel kamers en richten zich vooral op feesten en bruiloften. Vanavond was er een feest van de voetbalclub die tevens het kampioenschap van Italië vierde. Maar het restaurant was ook goed gevuld, Ik heb lekker gegeten, Vitelli tonnato e giardinetto (kalfsvlees met tonijn salade en garnering uit de tuin) en Maccheroni zucchine e guanciale (macaroni met courgette en uitgebakken varkenswang). Mijn culinaire receptoren worden intenser geprikkeld dan in Duitsland of Oostenrijk. 

Er is een kinderboerderij 

De keuken verwerkt de producten van de boerderij 

Mooie grote slaapkamer

Feestje tot laat, heb ik geen last van als ik mijn hoorapparaten uit doe!

Onderweg had ik een bijzondere tegenligger, Good Year is het enige bedrijf ter wereld die een vloot zeppelins in de lucht houdt, voor veel geld kan je er een boeken.

Bloem van de dag:

Beest van de dag:

Beeld van de dag:

Dag 65, door de vruchtbare Adige delta naar Desmonta

Vandaag gaat de tocht verder van Zevio via Belfiore naar Desmonta, een gehucht bij Albaredo d’Adige. Een wandeling van 23 kilometer bij een maximum temperatuur van 27 graden en af en toe bewolking, prima wandelweer.

Ik volg nog steeds de Adige 

Overledenen worden in elk dorp met posters bekend gemaakt, vaak geef Maria ze een laatste groet

Ik heb de Ourdooractive app niet meer op fietsen staan maar op hikken gezet, dat zorgt voor meer afwisseling, niet alleen fietspaden maar ook onverharde paadjes. Vandaag ging outdooractive voor het eerst de fout in, de app stuurde met dit paadje op maar dat liep dood in de velden.

's Morgens om 10 uur is het al druk op de Italiaanse terrassen, het is een komen en gaan van mensen. Zo'n terras heeft hier nog een sociale functie, even nieuwtjes uitwisselen, of een stukje krant lezen niemand maakt een gehaaste of gestresste indruk. Ik heb er al een twee uurtjes opzitten dus doe ik lekker mee en bestel een caffè machiato. Dat is dan 1 euro voor een geweldig bakje koffie, wat een fijn land is dit!

De vallei van de Adige is een zeer vruchtbaar gebied, alles groeit hier, asperges, paprika's, tomaten, druiven, appels, kiwi's, aardappelen, en zo kan ik nog even doorgaan. Deze vallei sluit aan op de Povlakte en dat is al evenzeer een enorm agrarisch gebied. Nadeel is dat de dorpen hier weinig overnachtingsmogelijkheden hebben, er zijn geen campings en hotels zijn schaars. Daarnaast stikt het hier van kanalen voor irrigatie, je kan dus niet zomaar van het ene dorp naar het andere lopen, dan stuit je op een kanaal en moet je een grote omweg maken. Vanavond heb ik enkele uren besteed aan het plannen van mijn reis voor de komende vier dagen door de Po vlakte. Na veel zoeken op het internet en puzzelen met outdooractive vond ik op loopafstand een aantal agritourismo's (boerderij met B&B) en die heb ik meteen geboekt. Ook vanavond heb ik een kamertje gevonden op het platteland bij een boerin, ze spreekt alleen Italiaans en verstaat geen woord Engels wat leidt tot en leuke conversatie. Voor 25 euro ben ik onder de pannen en krijg ik ook nog een ontbijt. Daar kan ik mijn tent niet voor opzetten. 

In mijn kampeeruitrusting zit ook een waslijn, handig hé!

Bij gebrek aan bankjes onderweg maak ik vaak gebruik van mijn opvouwbaar stoeltje

Bloem van de dag:

Beesten van de dag:

Beelden van de dag:

Dag 64, even rustig aan om te winkelen, dan verder naar Zevio

Vandaag gaat de tocht verder van Verona via San Giovanni Lupatoto naar Zevio. Een wandeling van slechts 15 kilometer, ik heb vanmorgen de tijd genomen om een stukje door Verona te kuieren en te winkelen. Ik heb een nieuwe strohoed gekocht omdat mijn Outback-hoed is in de zon boven de 30 graden te warm is, het zweet loopt me dan in mijn ogen. Ik heb een grofmazige strohoed zodat hij lekker kan luchten. Ik heb ook nieuwe shirtjes want één was versleten en een ander te warm. Laat nou die koperen ploert maar komen.

De Ponte Pietra, ofwel stenen brug, over de Adige in Verona werd 100 jaar voor Christus gebouwd door de Romeinen. Daarvoor was er een houten brug, maar om de toenemende troepenbewegingen het hoofd te bieden, bouwde ze een veel stevigere en bredere stenen brug. De brug werd afgewerkt met marmer, nu is deze nog maar gedeeltelijk bedekt met marmer.

De Ponte Pietra stortte meerdere keren in door het geweld van het kolkende water in de Adige, maar elke keer werd de brug volledig herbouwd. In 1503 stortte de brug opnieuw in. Deze keer gaf het stadsbestuur Giovanni Giocondo, de monnik-ingenieur van Verona, de opdracht om de Ponte Pietra grondig te herstellen, het werk is uitgevoerd in 1508 tijdens het bewind van keizer Maximiliaan I, de opa van Karel V. In 1519 volgt Karel zijn opa op.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bliezen de Duitsers de brug op tijdens hun terugtrekking uit Verona. Gelukkig is de kant aan het oude stadscentrum met de Romeinse poort bewaard gebleven. Pas in de jaren 1957-1959 vond de restauratie plaats. Hiervoor werden de originele stenen opgedoken van de bodem van de Adige.

Vittorio Emanuele II was in 1861 de eerste koning van een verenigd Italië. Hier is hij in goed gezelschap van een school Belgische leerlingen die op cultuurreis zijn, ik zie nog wel een paar mondkapjes onder een kin hangen, maar over het algemeen is de jeugd wel klaar met Corona. 

Vandaag loop ik het grootste deel van de dag de stad uit en door buitenwijken, kilometerslang zijn er overal gebouwen, ook de bergen zijn inmiddels verdwenen dus vandaag was er weinig in de omgeving om van te genieten. 

Het lijkt wel of in Nederland ben, vlak land met mais!

Bloem van de dag:

Beeld van de dag:

Dag 63, langs saai recht kanaal naar Verona.

Vandaag gaat de tocht verder van Rivoli-Veronese via Pastrengo, Bussolengo, Chievo, Villavicencio Dall'Oca Bianca en Borgo Milano naar Verona. Een afstand van 30 kilometer, maar omdat het vandaag bewolkt was kwam de temperatuur niet boven de 28 graden, dus die afstand durfde ik aan.

Pension Locanda al Museo in Rivoli (vlakbij is een museum van de slag bij Rivoli)

Gisteren had ik een buitengewoon leuk pension. Over eten of accommodatie schrijf ik liever niet in mijn blog omdat dat geen echte interessante onderwerpen zijn, maar voor deze keer maak ik een uitzondering. Dit is een ouderwets pension met up-to-date service. Het levendige etablissement is ook dorpswinkel voor de meest essentiële behoeften, maar ook dorpscafé, restaurant en winkel voor buitensporten en bergbeklimmers. Het wordt gerund door twee vrouwen die hun vak verstaan, een van hen sprak redelijk goed Engels, wat erg handig was voor mij. Ik kwam behoorlijk verhit aan na een warme dag in de zon en werd verwelkomd met een heerlijk ijskoud biertje, wat smaakt dat dan goed. Daarna heb ik me lekker gedoucht in een koele kamer met airconditioning. 's Avonds at ik een heerlijke vers gemaakte spaghetti en daarna heb ik nog wat uitgebuikt en mijn blog geschreven op het balkon. Ik keek uit over de vallei waar Napoleon in 1797 een grote veldslag heeft gevoerd. De kosten van mijn verblijf vielen me erg mee. Kortom, het was puur genieten van Italiaanse gastvrijheid.

Uitzicht vanaf mijn balkon

In deze vallei is de slag bij Rivoli uitgevochten. Napoleon heeft hier met 48.000 soldaten het Oostenrijkse leger van 28.000 soldaten in de pan gehakt en zo Italië veroverd en toegevoegd aan zijn Franse rijk. Er vielen meer dan 7.000 doden.

Vandaag was een beetje een saaie dag, ik heb een groot deel van de dag langs een kanaal gelopen dat water uit de Adige aftapt en naar een energiecentrale in de buurt van Verona voert. Dat kanaal is keurig recht aangelegd dus na een paar uur lopen had ik genoeg kanaal gezien. Maar vooruit, niet klagen, het voordeel is dat mijn pad netjes horizontaal is zonder stijgen of dalen.

Verona is een prachtige stad, ik was er al eens geweest met Loes en de kinderen, dus ik kende de stad al een beetje. De stad is bijzonder rijk aan geschiedenis en heeft na Rome de meeste historische gebouwen van Italië. In de Middeleeuwen waren veel Italiaanse steden autonome stadstaten die behoorden tot het Heilige Roomse Rijk. Maar in de tijd van Adrian en Karel was Verona geannexeerd door Venetië, dat de stad regeerde tot het Napoleontische tijdperk. Ik kan dus helaas geen typisch geschiedenisverhaal uit die tijd achterhalen. Dus daarom heb ik maar wat foto’s gemaakt:

Bloem van de dag:

Beeld van de dag:

Dante Alighieri

Dante is een beroemde dichter, schrijver, filosoof en politicus, geboren in Firenze (Florence). Maar politiek getouwtrek leidde ertoe dat Dante voor het leven uit Firenze werd verbannen. In Verona kreeg hij jarenlang onderdak bij een bevriende familie en schreef daar enkele van zijn beroemde gedichten.

Hij was de eerste grote schrijver die niet in het Latijn schreef, maar In het Italiaans zodat iedereen het kon lezen. Nu nog is er geen Italiaan die niet een paar zinnen kan opdreunen van zijn meesterwerken. 

Zijn bekendste boek is La Divina Comedia, dat gaat over een denkbeeldige reis die hij maakt. Deze reis bestaat uit de afdaling naar de Hel, Inferno, de beklimming van de Louteringsberg, Purgatorio, en tot slot de aanschouwing van het Goddelijke licht in het Paradijs, Paradiso.

Het stuk staat bekend om zijn mathematische structuur. Dante maakte gebruik van met name het getal 3 (symbool voor de heilige drie-eenheid) en 100 (symbool voor volmaaktheid). Deze heilige getallen zijn terug te vinden in de structuur of bijna architectuur van het gedicht.

De Divina Commedia bestaat uit 3 Cantica's met elk 33 Canto's, plus 1 Canto voor de inleiding, in totaal dus 100 canto's.

Elk Canto bestaat uit 1000 woorden, 33.000 woorden per Cantica, in totaal 100.000 woorden.

Elk Canto bestaat uit een 3-regelige versvorm, de terzine, met een 3 keer herhaald kettingrijm.

Elk terzine is opgebouwd uit 33 lettergrepen.

Ook inhoudelijk is het getal 3 gebruikt. De zonden komen in 3 categorieën, er zijn 3 reinigingsniveaus.

De Hel bestaat uit 9 kringen plus 1 voorhel, het paradijs bestaat uit 9 sferen en 1 empyreum.

De Hel staat symbool voor de bewustwording van de zonde. Onder leiding van Vergilius, symbool voor het verstand, daalt Dante af in de diepe trechter van de hel langs de verschrikkingen van het rijk der doden, naar het middelpunt van de aarde, daar waar Lucifer regeert.

In de tijd van Adrianus is Dante al 150 jaar dood, Adrianus heeft zijn werk vaak en grondig bestudeerd.

Na zijn dood wil Firenze de stoffelijke resten van de inmiddels beroemde Dante in een praalgraf leggen. Maar de stad Ravenna weigert dit drie keer omdat Firenze deze beroemde ex fiorentino tijdens zijn leven niet zou hebben erkend. In 1519 kwam zelfs de paus tussenbeide. Zijn graf wordt geopend in opdracht van Papa Leo X, maar dan blijkt Dante daar helemaal niet te liggen... Pas in 1865 werden zijn beenderen gevonden in een kapel in Ravenna. Het praalgraf is nog steeds leeg en de terugkeer van Dante wordt nog jaarlijks op folkloristische wijze besproken.