Vandaag gaat de tocht verder van Rivoli-Veronese via Pastrengo, Bussolengo, Chievo, Villavicencio Dall'Oca Bianca en Borgo Milano naar Verona. Een afstand van 30 kilometer, maar omdat het vandaag bewolkt was kwam de temperatuur niet boven de 28 graden, dus die afstand durfde ik aan.
Gisteren had ik een buitengewoon leuk pension. Over eten of accommodatie schrijf ik liever niet in mijn blog omdat dat geen echte interessante onderwerpen zijn, maar voor deze keer maak ik een uitzondering. Dit is een ouderwets pension met up-to-date service. Het levendige etablissement is ook dorpswinkel voor de meest essentiële behoeften, maar ook dorpscafé, restaurant en winkel voor buitensporten en bergbeklimmers. Het wordt gerund door twee vrouwen die hun vak verstaan, een van hen sprak redelijk goed Engels, wat erg handig was voor mij. Ik kwam behoorlijk verhit aan na een warme dag in de zon en werd verwelkomd met een heerlijk ijskoud biertje, wat smaakt dat dan goed. Daarna heb ik me lekker gedoucht in een koele kamer met airconditioning. 's Avonds at ik een heerlijke vers gemaakte spaghetti en daarna heb ik nog wat uitgebuikt en mijn blog geschreven op het balkon. Ik keek uit over de vallei waar Napoleon in 1797 een grote veldslag heeft gevoerd. De kosten van mijn verblijf vielen me erg mee. Kortom, het was puur genieten van Italiaanse gastvrijheid.
Vandaag was een beetje een saaie dag, ik heb een groot deel van de dag langs een kanaal gelopen dat water uit de Adige aftapt en naar een energiecentrale in de buurt van Verona voert. Dat kanaal is keurig recht aangelegd dus na een paar uur lopen had ik genoeg kanaal gezien. Maar vooruit, niet klagen, het voordeel is dat mijn pad netjes horizontaal is zonder stijgen of dalen.
Verona is een prachtige stad, ik was er al eens geweest met Loes en de kinderen, dus ik kende de stad al een beetje. De stad is bijzonder rijk aan geschiedenis en heeft na Rome de meeste historische gebouwen van Italië. In de Middeleeuwen waren veel Italiaanse steden autonome stadstaten die behoorden tot het Heilige Roomse Rijk. Maar in de tijd van Adrian en Karel was Verona geannexeerd door Venetië, dat de stad regeerde tot het Napoleontische tijdperk. Ik kan dus helaas geen typisch geschiedenisverhaal uit die tijd achterhalen. Dus daarom heb ik maar wat foto’s gemaakt:
Bloem van de dag:
Beeld van de dag:
Hij was de eerste grote schrijver die niet in het Latijn schreef, maar In het Italiaans zodat iedereen het kon lezen. Nu nog is er geen Italiaan die niet een paar zinnen kan opdreunen van zijn meesterwerken.
Zijn bekendste boek is La Divina Comedia, dat gaat over een denkbeeldige reis die hij maakt. Deze reis bestaat uit de afdaling naar de Hel, Inferno, de beklimming van de Louteringsberg, Purgatorio, en tot slot de aanschouwing van het Goddelijke licht in het Paradijs, Paradiso.
Het stuk staat bekend om zijn mathematische structuur. Dante maakte gebruik van met name het getal 3 (symbool voor de heilige drie-eenheid) en 100 (symbool voor volmaaktheid). Deze heilige getallen zijn terug te vinden in de structuur of bijna architectuur van het gedicht.
De Divina Commedia bestaat uit 3 Cantica's met elk 33 Canto's, plus 1 Canto voor de inleiding, in totaal dus 100 canto's.
Elk Canto bestaat uit 1000 woorden, 33.000 woorden per Cantica, in totaal 100.000 woorden.
Elk Canto bestaat uit een 3-regelige versvorm, de terzine, met een 3 keer herhaald kettingrijm.
Elk terzine is opgebouwd uit 33 lettergrepen.
Ook inhoudelijk is het getal 3 gebruikt. De zonden komen in 3 categorieën, er zijn 3 reinigingsniveaus.
De Hel bestaat uit 9 kringen plus 1 voorhel, het paradijs bestaat uit 9 sferen en 1 empyreum.
De Hel staat symbool voor de bewustwording van de zonde. Onder leiding van Vergilius, symbool voor het verstand, daalt Dante af in de diepe trechter van de hel langs de verschrikkingen van het rijk der doden, naar het middelpunt van de aarde, daar waar Lucifer regeert.
In de tijd van Adrianus is Dante al 150 jaar dood, Adrianus heeft zijn werk vaak en grondig bestudeerd.
Na zijn dood wil Firenze de stoffelijke resten van de inmiddels beroemde Dante in een praalgraf leggen. Maar de stad Ravenna weigert dit drie keer omdat Firenze deze beroemde ex fiorentino tijdens zijn leven niet zou hebben erkend. In 1519 kwam zelfs de paus tussenbeide. Zijn graf wordt geopend in opdracht van Papa Leo X, maar dan blijkt Dante daar helemaal niet te liggen... Pas in 1865 werden zijn beenderen gevonden in een kapel in Ravenna. Het praalgraf is nog steeds leeg en de terugkeer van Dante wordt nog jaarlijks op folkloristische wijze besproken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten