Vandaag gaat de tocht verder van Trento via Besenello, Calliano, Nomi, Villa Lagarina en Rovereto naar Isera. Een wandeling van 27 kilometer met op het einde een klim van 150 meter. De temperatuur kwam vandaag niet boven de 31 graden, dat was prima te doen.
Het heeft me vaak verbaasd waarom alle beroemde schilders, beeldhouwers, componisten en andere kunstenaars mannen zijn, hebben vrouwen dan geen talent om kunstenaars te zijn? Daarom ben ik meteen getriggerd als een schilderij of beeldhouwwerk door een vrouw is gemaakt.
Gisteren liep ik door het Castello del Buonconsiglio toen mijn oog viel op een prachtig schilderij van Fede Galizia. Er hingen zelfs nog meer werken van vrouwelijke kunstenaars.
Vandaag ben ik in hun geschiedenis gedoken. Het blijkt dat er in de Middeleeuwen hier in Italië een kleine groep vrouwen was die beroemd waren in de schilderkunst. Zelfs in de eeuwen daarvoor waren vrouwen actief als schilders, maar ze slaagden er meestal niet in bekendheid te verwerven. Vrouwelijke kunstenaars werden in die tijd als amateurs gezien en werden dus niet voor hun werk betaald. Vaak waren het nonnen of edelvrouwen die zich aan de schilderkunst wijdden. Vrijwel zonder uitzondering waren zij de dochters van kunstenaars. Deze vrouwen werden enorm tegengehouden door de conventies van die tijd, ze slaagden er zelden in om uit de schaduw van vaders en broers te treden. Hoe goed ze ook waren, ze werden gewoon niet benaderd om belangrijke stukken te maken, zoals altaarstukken voor openbaar publiek.
De eerste stap voor dit handjevol vrouwen was het schilderen van kleine privéwerken en portretten. Vrouwen mochten geen naaktstudies doen om levensecht te leren schilderen, zoals in die tijd gebruikelijk was in de kunstopleiding.
Het schilderij dat me het meest trof was dit schilderij van Fede Galizia, de herrijzenis van Jezus met zijn vrouw Maria Magdalena als getuige. Het trof me enorm dat Fede juist met dit onderwerp al haar talent had aangewend om dit prachtige schilderij te maken. Ze moet een connectie hebben gevoeld met Maria Magdalena, die zo'n 300 jaar eerder vakkundig en volledig uit de Schrift was verwijderd door kerkleiders. Maar mondelinge tradities zijn sterk en in artistieke kringen bleef ze lange tijd een geliefd onderwerp als de belangrijkste apostel en geliefde echtgenote van Jezus.
Fede Galizia werd in 1578 in Trento geboren, maar verhuisde al snel met haar vader naar Milaan. Haar vader was een bekende miniatuur portretschilder en cartograaf en hij leerde zijn dochter het vak. Fede leerde snel en op twaalfjarige leeftijd werd ze al erkend als een begenadigd schilder. Historicus Paolo Morigia noemt haar in zijn publicatie "Nobilità di Milano" een van de meest opmerkelijke personen van die tijd. Fede bleef haar hele leven ongetrouwd en kon zich dus volledig aan haar talent wijden. Haar testament is gedateerd 21 juni 1630, ze stierf vermoedelijk aan de pest die destijds in Italië regeerde. Na haar dood verdween ze in de vergetelheid en pas de laatste jaren is er weer aandacht voor haar werk.
Fede Galizia kende het werk van Michelangelo en Raphael en was duidelijk door deze kunstenaars geïnspireerd. Naar alle waarschijnlijkheid werd ze ook beïnvloed door Caravaggio, die destijds furore maakte in Milaan.
Fede schilderde portretten, miniaturen en altaarstukken in opdracht, maar werd vooral gewaardeerd om haar gedetailleerde stillevens met heldere, levensechte kleuren. Er zijn 63 van haar werken bekend, waarvan 44 stillevens. Een van haar schilderijen, ondertekend in 1602, wordt beschouwd als het eerste gedateerde stilleven van een Italiaanse kunstenaar.
Fede schilderde vaak appels en ook daarin herken ik een verwijzing naar haar vrouw zijn. Eva werd door de slang verleid om van de verboden vrucht te eten. Toen verleidde Eva ook Adam om van de appel te eten en daarmee stortte ze de hele mensheid in zonde en ongeluk.
Fede laat zien dat ze die appel makkelijk kan weerstaan door de vrucht in al zijn pracht te vereeuwigen. Hoe symbolisch is haar werk voor haar leven als ongebonden vrouw? Wonderlijk mooi!
Bloem van de dag:
Beeld van de dag:
Martino Martini was een geleerde jezuïet uit Trento die pionierswerk verrichtte in Chinastudies. Van 1642 tot 1652 reisde hij door China en na zijn terugkeer drukte hij samen met de Amsterdammer Joan Blaeu de eerste Chinese kaarten in Europa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten