Dag 64, even rustig aan om te winkelen, dan verder naar Zevio

Vandaag gaat de tocht verder van Verona via San Giovanni Lupatoto naar Zevio. Een wandeling van slechts 15 kilometer, ik heb vanmorgen de tijd genomen om een stukje door Verona te kuieren en te winkelen. Ik heb een nieuwe strohoed gekocht omdat mijn Outback-hoed is in de zon boven de 30 graden te warm is, het zweet loopt me dan in mijn ogen. Ik heb een grofmazige strohoed zodat hij lekker kan luchten. Ik heb ook nieuwe shirtjes want één was versleten en een ander te warm. Laat nou die koperen ploert maar komen.

De Ponte Pietra, ofwel stenen brug, over de Adige in Verona werd 100 jaar voor Christus gebouwd door de Romeinen. Daarvoor was er een houten brug, maar om de toenemende troepenbewegingen het hoofd te bieden, bouwde ze een veel stevigere en bredere stenen brug. De brug werd afgewerkt met marmer, nu is deze nog maar gedeeltelijk bedekt met marmer.

De Ponte Pietra stortte meerdere keren in door het geweld van het kolkende water in de Adige, maar elke keer werd de brug volledig herbouwd. In 1503 stortte de brug opnieuw in. Deze keer gaf het stadsbestuur Giovanni Giocondo, de monnik-ingenieur van Verona, de opdracht om de Ponte Pietra grondig te herstellen, het werk is uitgevoerd in 1508 tijdens het bewind van keizer Maximiliaan I, de opa van Karel V. In 1519 volgt Karel zijn opa op.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bliezen de Duitsers de brug op tijdens hun terugtrekking uit Verona. Gelukkig is de kant aan het oude stadscentrum met de Romeinse poort bewaard gebleven. Pas in de jaren 1957-1959 vond de restauratie plaats. Hiervoor werden de originele stenen opgedoken van de bodem van de Adige.

Vittorio Emanuele II was in 1861 de eerste koning van een verenigd Italië. Hier is hij in goed gezelschap van een school Belgische leerlingen die op cultuurreis zijn, ik zie nog wel een paar mondkapjes onder een kin hangen, maar over het algemeen is de jeugd wel klaar met Corona. 

Vandaag loop ik het grootste deel van de dag de stad uit en door buitenwijken, kilometerslang zijn er overal gebouwen, ook de bergen zijn inmiddels verdwenen dus vandaag was er weinig in de omgeving om van te genieten. 

Het lijkt wel of in Nederland ben, vlak land met mais!

Bloem van de dag:

Beeld van de dag: