Dag 6, de Duitse grens over, naar Aachen

Heerlen heeft van ouds her een bloeiende graffiti cultuur, de stad telt meer dan 50 murals en er is zelfs een graffiti museum met een collectie die voortdurend wisselt want street art dat er vandaag staat kan morgen alweer overgeverfd zijn.

Het weer was vandaag niet best, de hele dag was de lucht grijs, er was veel wind en het was erg regenachtig. Daarbij kwamen de eerste serieuze heuvels vandaag op mijn pad. Ik liep van Heerlen, via Kunrade naar Ubachsberg, dat plaatsje heet niet voor niks zo. Het is een van de hoogst gelegen kerkdorpen van Nederland dus dat is klimmen geblazen. Daarna verder naar Trintelen, nog wat hoger, dit gehucht ligt op tweehonderd meter hoogte. Dan naar beneden naar Bosschenhuizen, Bulkemsbroek, Baneheide naar de Duitse grens. Steeds onder een dik pak grijze wolken.

Even schuilen in dit tunneltje onder een spoorweg.

Links van de weg is Nederland, rechts is Duitsland.

Ongemerkt passeer ik de grens, er is geen markering, en er is geen douanier te bekennen maar dat is niet vreemd met dit weer. De tocht gaat verder via Orsbach naar Aachen waarbij het opnieuw berg op gaat tot 220 meter hoogte.

Als extra hindernis hebben de natuurbeheerders om de haverklap een draaipoortje neergezet, de Wheelie pas daar met veel wringen net doorheen. Al met al was het vandaag een bijzonder zware tocht.

Ook nu weer stuit ik in Limburg om de haverklap op een veldkruis, alleen vandaag al een stuk of tien. Een informatiebord geeft me een verklaring; deze kruisen zijn het beeldmerk van het christendom, zeg maar het logo van de kerk. Eeuwen terug was de kerkelijke macht en de bestuurlijke macht niet zo keurig gescheiden als tegenwoordig. De clerus en de adelijke vorsten werkten intensief samen om de bevolking hun wil op te leggen met allerlei regels die heel handig door het geloof ondersteund werden. Met de enorme hoeveelheid veldkruizen wordt de laagste stand, de boeren en horigen, er steeds aan herinnerd dat God, en dus ook de kerk, overal aanwezig is.

Einddoel vandaag is de Dom van Aken, de kerk waar Karel V in 1520 tot keizer gekroond werd, een jaar voordat Adrianus Paus werd. Karel V werd zo machtig omdat hij allerlei functies van zijn familie had geërfd. De opa's en oma's van Karel V behoorden allen tot een ander vorstengeslacht. 

Opa aan vaderszijde, Maximiliaan I, behoorde tot het vorstengeslacht Habsburg en regeerde over het Oostenrijk-Habsburgse rijk dat toen veel groter was dan Oostenrijk. Zijn koninkrijk omvatte Zwitserland, Oostenrijk, Tsjechië, Slovenië, grote stukken van Duitsland, maar ook stukjes van Polen en Frankrijk.

Oma aan vaderszijde, Marie van Bourgondië, behoorde tot het vorstengeslacht van Bourgondische hertogen. In de loop der jaren hebben Bourgondische hertogen, meestal op eerlijke wijze, allerlei Nederlandse gewesten in het bezit gekregen. Marie was; hertogin van Brabant, hertogin van Gelre, hertogin van Limburg, gravin van Lothier, gravin van Luxemburg, markgravin van Namen, gravin van Artesië, gravin van Charolais gravin van Vlaanderen, gravin van Henegouwen, gravin van Holland, gravin van Zeeland en gravin van Zutphen.

Opa aan moederszijde, Fernando II van Aragon, behoorde tot het het vorstengeslacht van koningen van Aragon en regeerde over een groot stuk van wat nu Spanje is, maar ook zuid Italië met Napels, Cicilië en Sardinië hoorde bij zijn koninkrijk.

Oma aan moederszijde, Isabel I van Castilië, behoorde tot het vorstengeslacht van koningen van Castilië en regeerde over het overige deel van wat nu Spanje is. Tijdens haar regeerperiode had Columbus Amerika ontdekt en zo werd Isabel ook koningin van grote delen van midden en zuid Amerika.

Met de kroning tot keizer werd Karel V nu heerser over een enorm rijk. Karel V had geen totale macht over de gebieden die hij van zijn voorouders heeft geërfd. In feite was zijn gebied opgedeeld in allerlei kleinere landjes. De leiders hiervan mochten eigen wetten hebben en op eigen wijze regeren, maar daarvoor moesten ze wel geld aan de keizer betalen. Karel V ging voortvarend aan de slag want die versnipperde grondgebieden vindt hij onoverzichtelijk en bovendien maakte ze veel ruzie met elkaar. Zo voegde hij Aragon en Castilië samen en ontstond het huidige Spanje. Ook is hij de schepper van de zeventien provincieën, een gebied dat zelfs nog wat groter was dan de huidige Benelux. Ook reorganiseerde hij delen van Oostenrijk en Italië. Deze reorganisaties kosten veel geld voor het uitkopen van adelijke families, of indien het kwaadschiks moest, was hij veel geld kwijt om voldoende manschappen op de been te brengen om oorlog te voeren. Gelukkig had Karel zijn tijd mee want de Spaanse zeevaarders hadden zilvermijnen ontdekt in het nieuwe overzeese wereldgebied Peru. Met schepen vol werd dit kostbare metaal aangevoerd zodat Karel zijn plannen kon verwezenlijken. Totdat Piet Heijn, de kleine man, de zilvervloot veroverde maar dat is een ander verhaal.

Europa zag er 500 jaar geleden totaal anders uit en werd compleet anders bestuurd. Maar de eenwording die Karel V nastreefde met hulp van kerk en Paus, is eenzelfde beweging die we nu zien met de vorming van de EU. Ook nu zijn er allerlei deelstaatjes die zich af willen splitsen en is het nog steeds niet gelukt om één groot en machtig Europa te creëren.

Ja, dit alles vindt plaats in de tijd van Paus Adrianus, wat een bijzondere tijd moet dat geweest zijn.

De Dom van Aken is de grafkerk van Karel de Grote die in 814 overleden is aan koortsen. Zijn beenderen zijn bijgezet in een gouden schrijn. Maar de dom bevat nog een tweede gouden schrijn met drie zeer belangrijke christelijke relieken, namelijk; een gewaad van Maria, de lendendoek van Jezus en de onthoofdingsdoek van Johannes de doper. Sinds 1239 worden deze in de dom bewaart, eens in de zeven jaar wordt de schrijn geopend om de relieken te tonen aan de gelovigen.

Op dit schilderij zien we de presentatie  van het heilige gewaad van Maria aan Karel V in de dom van Aken tijdens zijn kroning tot keizer.

Tot voor de wereldoorlogen was de Dom van Aken een van de belangrijkste bedevaartskerken van het Roomse rijk. Pas na de oorlog heeft de kerk van Santiago deze rol overgenomen. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een stempel in mij pelgrimspaspoort te laten zetten, mijn tweede stempel.