vrijdag 7 mei 2021

Omnes viae Roman ducunt

Alle wegen leidden naar Rome, maar om zeker te zijn dat ik veilig aankom heb ik toch maar even de route uitgestippeld. Er liggen 2.200 kilometers te wachten.

Achelse kluis: 6km > Weert: 22km > Valkenburg: 70km | Duitsland | Aachen: 25km > Kornelimünster: 13km > Monschau: 30km > Bad Münstereifel: 56km > Altenahr: 23km Bad Breisig: 34km > Koblenz: 39km > Deutsche Eck: 2km > Boppard: 22km Oberwesel: 31km > Lorch: 14km > Rüdesheim am Rhein: 16km > Bingen: 3km Bad Münster am Stein: 25km > Weierhof: 35km > Monsheim: 16km > Worms: 15km > Biblis: 14km > Auerbach: 18km Michelstadt: 37km > Miltenberg: 26km > Freudenberg: 10km > Mondfeld: 13km > Wertheim: 15km > Tauberbischofheim: 30 km | tot hier 660km | nu vervolg over de Romantische Straße| Bad Mergentheim: 25km > Weikersheim: 14km > Crelingen: 17km > Rothenburg ob der Tauber: 21km > Schillingsfürst: 16km > Feuchtwangen: 20km > Dinkelsbühl: 14km > Raustetten: 23km > Nördlingen: 19km > Mönchsdeggingen: 19km > Harburg: 12km > Donauwörth: 16km > Rain: 15km > Kloster Holzen: 18km > Biberach: 14km > Augsburg: 22km > Friedberg: 12km > Prittriching: 22km > Landsberg am Lech: 22km > Epfach: 21km > Schongau: 18km > Peiting: 2km > Wildsteig: 15km > Halblech: 17km > Füssen: 19km | tot hier 1.080km | nu vervolg over Via Claudia Augusta | Oostenrijk | Reutte: 16km > Lermoos: 22km | Fernpass | Nassereith: 19km > Imst: 17km > Landeck: 23km > Ried im Oberinntal: 17km > Nauders: 27km | Italië |  Reschenpass | St. Valentin: 19km > Schluderns: 21km > Schlanders: 19km > Naturns: 23km > Algund: 15km > Nals: 22km > Kaltern: 19km > Neumarkt: 20km > Mezzocorona: 26km > Martignano (Trento) 26km | hier de Via Claudia Augusta verlaten tot hier 1.430km |Rovereto: 28km > Rivalta 37km > Sant'Anna d'Alfaedo: 9km ^913m > Verona: 33km > Albaredo d'Adige: 40km > Castagnaro: 34km > Ficarolo: 32km > Pieve di Cento: 35km > Bologna: 36km | tot hier 1.720km | start Via degli Dei | Brento: 29km ^740m > Madonna dei Fornelli: 21km ^805m > Passo della Futa: 15km ^630m > Scopeto: 31km ^710m > Florence: 28km ^610m | tot hier 1.840km | Einde Via degli Dei | Rignano sull'Arno: 24km ^600m > Terranuova Bracciolini: 29km > Ponte Buriano: 28km > Montagnano: 24km > Ronzano: 18km > Cortona: 13km > Passignano sul Trasimeno: 27km ^620m > Migiana: 23km ^570m > Perugia: 15km ^570m > Assisi: 26km | tot hier 1.970km | nu vervolg over de Franciscus Route| Montefalco: 33km ^430m > Spoleto: 29km > Patrico: 14km ^720m > Ferentillo: 18km > Stroncone: 24km ^600m > Calvi dell'Umbria: 20 km ^950m > Poggio Mirteto: 28km ^570m > Montelibretti: 17km > Monterotondo: 17km > Mentana: 17km >  Rome, Santa Maria dell'Anima: 25km | totaal ruim 2.200km.

Neem je de snelste weg naar Rome dan is de afstand veel korter, Google maps geeft 1.500km van Borkel & Schaft naar Rome. Maar deze route zou een straf zijn om te lopen, hij loopt grotendeels langs snelwegen, kanalen en spoorlijnen, door industrieterreinen en stedelijke bebouwing. Om de reis leuk te houden loop ik dus veel extra kilometers. 


Ik gebruik de navigatie app Outdooractive, een erg handig hulpmiddel. De app maakt gebruik van goed gedetailleerde Kompass hiking kaarten en is behulpzaam bij het vinden van de mooiste hiking-trails. Je loopt dan wel steeds een stukje om zoals de blauwe lijn laat zien. Zo komt het dat ik 700 kilometers extra loop.

Mijn uiteindelijke doel is het graf van mijn naamgenoot Paus Adrianus, wiens biografie ik heb gelezen. Deze Adriaan is 500 jaar voor mij geboren in een wel heel wonderlijk tijdperk, het toneel van een belangrijk deel van de wereldgeschiedenis waar hij zelf een wezenlijke bijdrage aan heeft geleverd.

Hij was de zoon van een welgestelde scheepstimmerman en kon goed leren. Zijn rijke suikeroom stuurde hem naar de Latijnse school “Paedagogium Porci” in Leuven. Deze Pedagogie van het Varken maakte deel uit van de universiteit van Leuven, de oudste universiteit van de lage landen, en had als motto “Porcus alit doctos”; het varken voedt de geleerden. Hij werd uiteindelijk rector van de universiteit en doceerde ondermeer Desiderius Erasmus, die later een van zijn beste vrienden werd. 

Door zijn stichtelijke en vrome leefstijl trok Adriaan de aandacht van Maximiliaan, de Duitse keizer die destijds ook heerser was over de Lage Landen. Maximiliaan benoemde hem tot opvoeder van zijn toen 7 jarige kleinzoon prins Karel, de toekomstige keizer Karel V, die bij zijn tante Margaretha van Oostenrijk in Leuven woonde. Karel werd al op jonge leeftijd regent van een groot aantal Nederlandse gewesten en hij bedacht iets nieuws om geld in het laatje te krijgen, namelijk “Dijkaflaten”. Katholieken konden met een stapel geld hun zonden afkopen om zo een plekje in de hemel veilig stellen. Met dit geld financierde hij de dijken om het land te beschermen tegen de veelvuldige hoogwater overstromingen. Karel werkte dit plan uit samen met Paus Leo X, de zoon van Lorenzo de Medici, heer van Florence, bankier en bedenker van de Florijn onze gulden. Leo X was groot liefhebber van kunst en architectuur en had Michelangelo aangesteld om de Sint-Pieter af te bouwen. 

Adriaan werd door Paus Leo X benoemd tot toezichthouder op de aflatenhandel. Adrianus wees kerken aan waar men de aflaten kon kopen en zorgde dat het geld op de juiste bestemming terecht kwam. Eenderde deel was voor de bouw van de Sint-Pieter want er was steeds een groot tekort aan geld. Het overige tweederde deel werd aangewend voor de aanleg van de Hollandse en West-Friese dijken, waarmee de basis werd gelegd voor de huidige waterschappen. 

De Renaissance beleefde in deze tijd zijn hoogtijdagen, Rafaël, Botticelli, Leonardo, alle grote kunstenaars van dat moment waren aan het werk voor de paus. Toen Maarten Luther (boerenzoon en moralist) een kijkje kwam nemen in Rome, was deze pracht en praal voor hem zo weerzinwekkend dat hij in opstand kwam en de contrareformatie ontketende. Ondanks zijn zuinige karakter deelde Adriaan Luthers visie niet en schreef hem vele brieven om hem een minder weerspannige aanpak te doceren.

In deze tijd (1515) speelde er nog meer, de Spaans-katholieke koning Ferdinand van Aragon had in zijn testament de broer van Karel benoemd tot regent en opvolger. Dat beviel Karel niet, zijn toekomstig rijk zou worden opgesplitst. Hij vroeg Adriaan om te proberen het testament te laten veranderen en Karel erfgenaam te maken. Aldus vertrok Adrianus naar Spanje waar hij met argwaan werd ontvangen door Ferdinand. De moeizame onderhandelingen hebben het talent van Adriaan verder ontwikkeld en Karel was zo tevreden met het resultaat dat hij Adrianus tot Bisschop van Tortosa benoemde. Dat was destijds geen probleem, temeer omdat Leo X iedereen te vriend wilde houden.

In 1520 werd Karel te Aken tot keizer Karel V van het Heilige Roomse Rijk gekroond. De taak van Adrianus in het Spaanse rijk was nu van nog groter belang, in afwezigheid van Karel was hij regent over Spanje. In 1521 stierf Paus Leo X onverwacht naar men zegt, al kan obesitas een zekere rol hebben gespeeld zoals te zien aan zijn dubbele kin waarmee hij vaak werd afgebeeld op schilderijen en borstbeelden. 


Nu begon het Heilige Roomse Rijk te wankelen. Leo X had met zijn extravagante levensstijl de schatkist leeggepompt. Hij had geen aandacht besteed aan Luther, noch aan de noodzaak tot hervormingen, zoals duidelijk was geworden tijdens het vijfde Lateraanse Concilie. In Europa stond de Franse koning tegenover Karel de V, die regeerde over Spanje, de Lage Landen en het Roomse Rijk. Tot overmaat van ramp heerste de pest in Rome en werd de stad gemeden door de kardinalen.

Het conclaaf van 1522 had al 10 stemrondes gehad en ondanks de lobby van de families Borgia en Medici bleef witte rook uit. Toen werd besloten een kardinaal voor te dragen die niet aanwezig was op het conclaaf, Adrianus, kardinaal van Tortosa, en wat niemand had verwacht gebeurde. Adriaan nam met tegenzin plaats op de heilige stoel en begon voortvarend met zijn aanpak van de Roomse misstanden, hij ontnam de kardinalen het recht om asiel te verlenen, zoals aan misdadigers wat hen veel geld opleverden. Adrianus bezuinigde stevig en ontsloeg veel personeel, er werden geen bacchanalen meer aangericht, alles was soberheid troef. Ook verbood hij het dragen van wapens op het grondgebied van Rome en alle priesters moesten hun baard afscheren. Hoor je de echo van deze maatregelen in de huidige tijd? 

Dit alles maakte hem niet populair, hij had veel vijanden en hoewel nooit bewezen, is er het sterke vermoedde dat Adrianus vergiftigd is. Al met al duurde zijn pontificaat slechts 20 maanden, hij stierf op 14 september 1523, precies 435 jaar later werd ik geboren. 


 Het graf van Adrianus in de Santa Maria dell'Anima te Rome.
Mijn ultieme doel is om een scherpe foto te maken van dit graf.



Geen opmerkingen: