De reis gaat verder van Trevi via Marroggia en San Giacomo naar Spoleto. Vandaag wordt het warm, 35 graden in de middag. Ook al is de afstand maar 20 kilometer, ik vertrek toch vroeg zodat ik om 12 uur in Spoleto arriveer.
Jammergenoeg gaat mijn pension pas om 15:00 uur open, dus bezoek ik de Romaanse basiliek van Spoleto, gebouwd in de twaalfde eeuw, helaas is er veel verprutst in de 17e en 18e toen de bisschop het nodig vond om de kathedraal meer pracht te geven. Maar het is binnen wel heerlijk koel.
Het is nog zo'n 120 kilometer naar Rome, het einddoel is in zicht. Er moet veel gebeuren, wil ik de eindstreep niet halen. De komende week wordt het bloedheet, veel dagen van 38 graden, dus ga ik nog vroeger opstaan om bij het krieken van de dag te vertrekken. Na 12 uur is het niet meer te doen om in de volle zon te lopen, dan smelt je weg.
Wat een avontuur is het geweest en wat een enorme afstand heb ik afgelegd. Toen ik aan de reis begon, had ik geen goed besef van die afstand. Pas nu ik miljoenen stappen heb gezet, begin ik de afstand in het juiste perspectief te zien.
Ik heb al eerder geconcludeerd dat de wereld sinds Adrianus en Karel 50 keer sneller is geworden. Door deze pelgrimstocht in dit middeleeuwse tempo te maken, realiseer ik me hoe snel ons leven is geworden. Hoe weinig moeite hoeven we tegenwoordig te doen om allerlei dingen voor elkaar te krijgen, waar in de middeleeuwen enorm veel tijd of mankracht voor nodig was.
Door mijn reis ben ik mijn bezigheden in een ander perspectief gaan zien. Een beetje langzamer kan vaak geen kwaad, maar om het tempo 50 keer te verlagen is toch wel erg veel.
Maar ik ben ook blij dat het einde in zicht is, ik heb enorm genoten van mijn reis en het avontuur, ik heb veel geleerd over de landen waar ik doorheen ben gelopen, ik heb me met veel plezier kunnen verdiepen in de Europese geschiedenis, dat was geweldig. Maar ik kijk er ook naar uit om weer thuis te zijn. Ik verheug me erop om weer samen te zijn met Loes, mijn kinderen, mijn familie, mijn vrienden en mijn collega's. Dus ik ga snel die laatste stappen zetten!
Bloem van de dag:
Beest van de dag:
1 opmerking:
Wat een tocht Ad en wat een vreemd idee dat je er nu al bijna bent. Ik vind het onvoorstelbaar. Geniet nog van de laatste wandeldagen en je weerzien straks met Loes en met Rome!
Groetjes Marleen
Een reactie posten