Dag 82, tegen de bult op naar Cortona

De tocht gaat verder van Arezzo via Olmo, Il Matti, Policiano, Rigutino, Misericordia, La Nave, Motecchio en Tavernelle naar Cortona. 

Omdat het vandaag wat koeler is, het kwik komt niet boven de 32 graden uit, maak ik een flinke etappe van 31 kilometer, in één ruk van Arezzo naar Cortona.

Als ik om 7 uur in de ochtend vertrek is het al 26 graden, maar af en toe is het bewolkt en pas na 2 uur 's middags is het 31 graden. Best warm, maar ik ben er inmiddels een beetje aan gewend.

Hier kijken ze niet op een verkeersbord meer of minder

Cortona is ook zo'n oude Etruskische stad, gelegen op de top van een berg zodat ik op het einde een klim van 250 meter mag maken. Mij is verteld dat deze strategische locatie op de top van een berg handig is om de vijand te zien aankomen. Maar ik denk dat er een andere strategie achter zit. Een vijand die aanvalt is al uitgeput als hij de top bereikt, een duwtje is genoeg om hem om te doen vallen. Zelden heb ik mijn etappe biertje zo terecht verdiend als vandaag, ik heb er zelfs twee genomen.

Zo steil zijn de straten, kilometers lang!

Ook in Cortona gaat elke straat omhoog, of omlaag als je je omdraait!

De streek die ik de afgelopen dagen heb doorkruist is het wijnbouwgebied van de Chianti. In de jaren zestig namen ze het hier niet al te serieus met de kwaliteit, Chianti van mindere kwaliteit werd gebotteld in mooie mandflessen en naar Nederland gestuurd, waar net de pizzeria's op kwamen zetten. Zo werd de Chianti synoniem met slechte wijn. Maar sindsdien is er veel veranderd, nu hebben de wijnen, vaak afgevuld in gewone wijnflessen, een sterk verbeterde kwaliteit. Sinds eind jaren 90 kunnen de betere Chianti's zelfs het DOCG Chianti Superior predikaat krijgen.

In 1840 bepaalde Baron Bettino Ricasoli de samenstelling van de Chianti. Zijn bedoeling was om een mooie rode, frisse en makkelijk drinkbare wijn te creëren. Volgens de door Ricasoli opgestelde regels moest de Chianti uit 70% rode sangiovese-druiven en 30% witte druivenrassen bestaan. De huidige Chianti wordt nog steeds grotendeels gemaakt van Sangiovese-druiven, met toevoegingen van witte druiven die per wijnmaker verschillen, zoals de malvasia bianca en de trebbiano toscano, allemaal originele druivensoorten van deze regio. De laatste tijd wordt er vaak ook een deel Merlotdruiven  toegevoegd, waardoor de Chianti nog soepeler wordt door de afwezigheid van zuren en tannines in de Merlotdruif. Ik heb al een paar mooie Chianti's geproefd, lekker hoor!

Uitzicht vanuit mijn slaapkamer

Ik slaap vannacht in een klooster met uitzicht op de San Francesco-kerk, beide gebouwd tussen 1243-1248 door Elias van Cortona, een vriend van Franciscus van Assisi. Voordat Franciscus monnik werd, ging hij op kruistocht met Elias. Later was Elias een van zijn eerste volgelingen. Leuk om zo'n twaalfde-eeuwse omgeving in je op te nemen, Cortona straalt nog steeds die sfeer uit met veel steile paadjes en trappen.

Bloem van de dag:  

Beest van de dag:

Boom van de dag:

)

Beeld van de dag:

Dag 81, wegens hitte een korte afstand naar Arezzo

Vandaag gaat de tocht verder van Laterina via Castiglion Fibocchi, Meliciano, Ponte Buriano en Quarata naar Arezzo. Omdat het kwik vandaag oploopt tot 36 graden heb ik bewust voor een korte afstand gekozen, vandaag heb ik maar 17 kilometer gelopen en om 12 uur, toen het al 31 graden was, zat ik al op mijn volgende slaapplek, een slaapzaal bij LeoHome. Dit is de goedkoopste accommodatie (18€) die ik tot nu toe heb gehad, een dormitorium gericht op globetrotters. Ik deel de kamer met een Italiaan die elke keer als ik hem iets vraag zijn telefoon met vertaalsoftware pakt. Er zijn ook tweepersoonskamers, maar die worden allemaal bezet door Italiaanse stelletjes. Verder zijn er alle voorzieningen waaronder een keuken met kookgerei en een koelkast, dus ik heb gelijk boodschappen gedaan in de winkel naast LeoHome.

Arezzo is een zeer oude stad, gesticht door de Etrusken (ca. 600 voor Christus). Ten tijde van het Romeinse Rijk heette de stad Arretium en stond bekend als een centrum van metaalbewerking en aardewerk. In de Middeleeuwen was het een zelfstandige stadstaat, tot het in 1384 door Florence werd veroverd. Nu heeft de stad zo'n 100.000 inwoners.

Ik wilde vooral de stad zien om een heel oud fresco te bekijken van Piero della Francesca (1415-1492), hij maakte dit werk in 1466.

Iedereen kent wel werk van Piero, zijn portretten van Federico da Montefeltro & Battista Sforza behoren tot de meest gereproduceerde ter wereld.

Piero della Francesca was zo'n beetje de eerste schilder die natuurlijke volume aan zijn menselijke figuren gaf, hij had ook een scherp begrip van perspectief voor het definiëren van ruimte en diepte in zijn werk. Maar bovenal was hij heel origineel in het gebruik van kleur en licht. Hij past alle stijlkenmerken van de Renaissance toe, welke stijlperiode tijdens zijn leven in zwang kwam, maar deed dat op een zeer originele manier.

Foto van internet geplukt

Foto zelf gemaakt, helaas veel ruis want het was donker.

Het is een fresco van de Maddalena. Ik moest goed zoeken, want het fresco is weggestopt in een hoek naast de sacristiedeur, verborgen door het muurgraf (cenotaaf) van bisschop Tarlati, dat hier in 1783 werd geplaatst waarbij de oorspronkelijke oude kapel met veel fresco's werd vernietigd. 

De wat mollige, maar elegante Maria Magdalena is afgebeeld volgens de oude iconografie, met in haar linkerhand een pot zalf, waarmee ze het lichaam van Jezus in zijn graftombe wilde inwrijven. Terwijl de Maagd Maria vaak wordt afgebeeld in blauw met een sluier zodat er geen haar te zien is, wordt Maria Magdalena meestal afgebeeld met lang rood haar dat ze los draagt. Ze draagt vaak de kleuren groen en rood maar nooit blauw. Ook is er vaak een ontbloot oor te zien, want zij was de enige apostel die echt naar Jezus luisterde en hem begreep. De Maddalena werd afgebeeld op een lichtblauwe achtergrond waarvan nog wat sporen zichtbaar zijn, terwijl het goud van haar halo eraf is gevallen. 

Het was de moeite waard om de hitte te trotseren, want het was vanmiddag 36 graden buiten, ik heb er van genoten.

Bloem van de dag:

Boom van de dag:

Beeld en beest van de dag:

De "Chimaera van Arezzo is een van de beroemdste Etruskische kunstvoorwerpen ter wereld. Ik kijk naar een kopie van dit intrigerende beeld hier in Arezzo, het is bij toeval gevonden in 1553 in de buurt van de stad Arezzo tijdens werkzaamheden aan de vestingwerken van de stad. Het levensgrote bronzen beeld werd onmiddellijk na zijn ontdekking opgeëist door de groothertog van Toscane, Cosimo I de' Medici, die het in het Palazzo Vecchio in Florence plaatste, het beeld heeft de stad sindsdien niet meer verlaten. Het is waarschijnlijk gemaakt tussen 380 en 360 voor Christus. De oogkassen waren ingelegd met ivoor. Het beeld stelt een gewonde, dreigend grommende Chimera voor, een beest dat bekend is uit de Griekse sage van Bellerophon. Het mythische wezen heeft het lichaam van een leeuw met drie koppen, zijn eigen leeuwenkop, maar uit zijn rug ontspringt een geitenkop en zijn staart heeft een slangenkop. Dit is misschien wel het mooiste beeld ooit gevonden uit de oudheid!

Dag 80, afkoelen in Larterina

Vandaag gaat de tocht verder van San Giovanni Valdarno via Ville Madrigale, Ville, Terranuova Braciolinni en Latereto naar Laterina. Wat hebben die plaatsjes toch een prachtig klinkende namen!

Het gemeentehuis van San Giovanni Valdarno in het ochtendlicht om 7 uur.

De afstand was vandaag 26 kilometer met 400 hoogtemeters. Toen ik om 1 uur bij mijn 4 sterren hotel incheckte was het 34 graden, het kwik zou die middag verder oplopen tot 36 graden, maar dat stoorde me niet echt!

Het verhaal over de familie De' Medici is nog niet helemaal af, we zagen al dat de familie de huisbankier van het Vaticaan was, maar de familie gaat nog een stap verder en weet tot de hoogste kringen in het Vaticaan door te dringen. Uiteindelijk bracht de familie drie pausen en meer dan 50 kardinalen voort, wat de familie veel geld moet hebben gekost, maar ongetwijfeld nog veel meer heeft opgeleverd.

In die tijd was het bedrijven van Simonie aan de orde van de dag. Een kleine uitleg: Simonie bedrijven is het uit winstbejag verhandelen van geestelijke goederen of ambten. Simonie ging vaak gepaard met omkoping en kan eigenlijk worden gezien als een vorm van corruptie.

De uitdrukking is vernoemd naar Simon de tovenaar. Simon zag dat de apostel Petrus door handoplegging mensen kon vervullen met de Heilige Geest. Hij vroeg aan Petrus hoeveel geld hij voor deze 'truc' wilde hebben. Petrus corrigeerde Simon en zei; “U zult in het verderf worden gestort, u met uw geld, omdat u denkt te kunnen kopen wat God geschonken heeft. U kunt beslist geen deel hebben aan onze taak, want uw houding tegenover God is niet oprecht”.

Lorenzo heet niet voor niets il Magnifico, toen zijn kinderen nog jong waren stippelde hij al het pad uit naar een prachtig kerkelijk ambt. Zijn oudste zoon moest natuurlijk in "de zaak" gaan, maar zijn tweede zoon, Giovanni de' Medici, werd op 14-jarige leeftijd tot kardinaal gecreëerd door paus Innocentius VIII, van wie bekend is dat hij kerkelijke ambten verkoopt aan de hoogste bieders. Deze paus had veel geld nodig om in pracht en praal te kunnen leven. Hij liet onder meer de Belvédère van het Vaticaan bouwen, maar had ook veel geld nodig om feesten te organiseren, waaronder de bruiloften van zijn kinderen en kleinkinderen.

Hier zien we nog een interessant verband. De zoon van paus Innocentius VIII trouwde met een dochter van Lorenzo il Magnifico. Ook zij zal een goed woordje hebben gedaan bij haar schoonvader voor de benoeming van haar broer tot kardinaal.

Jaren later, in 1513, werd Giovanni tot paus uitgeroepen als opvolger van paus Julius II. Hij noemde zich paus Leo X. Over Julius II en Leo X schreef ik al in eerdere blogs. Julius als de opdrachtgever aan Michelangelo voor zijn graftombe en Leo als de directe voorganger van Adrianus, die de inzichten van Maarten Luther bestempelde als die van een Duitse drinkeboer en hem in de kerkelijke ban deed.  De gevolgen van deze beslissing maakte hij niet mee, want hij stierf het jaar daarop waarna Adrianus paus werd en het op mocht lossen.

Paus Leo X

Leo X had een lege schatkist achtergelaten, dus Adrianus moest bezuinigen, het feesten was voorbij. Ook de budgetten voor kunstaankopen en het bouwen van kerken en kathedralen werden stopgezet. Plotseling heerste er Hollandse nuchterheid in het Vaticaan. Dat maakte Adrianus tot een zeer impopulaire paus, velen wilden dat hij zo snel mogelijk zou verdwijnen. Zijn pontificaat duurde slechts 20 maanden, vermoedelijk is hij vergiftigd, net als vele andere pausen die slechts korte tijd op de heilige stoel zaten.

Adrianus van Utrecht

De opvolger van Adrianus, paus Clemens VII, kwam opnieuw uit het huis van De' Medici. Deze Giulio de' Medici was een geadopteerde zoon van Lorenzo il Magnifico en in feite een onwettig kind van zijn vermoorde broer Giuliano. Trouw aan de traditie van de Medici, was ook paus Clemens VII een beschermheer van de kunstenaars, wetenschappers en architecten. Maar Clemens VII was ook verantwoordelijk voor de wijdverbreide verspreiding van de Reformatie in Europa. Door zijn afwachtende houding en zijn weigering om op verzoek van keizer Karel V een concilie van alle katholieken en protestanten bijeen te roepen, verspeelde Clemens de mogelijkheid tot verzoening en werd de Christelijke kerk definitief in tweeën gespleten.

Paus Clemens VII

Er is nog veel meer te vertellen over deze wonderlijke familie, hoe meer ik op internet speur hoe bijzonderder de verhalen. Als ik weer thuis ben ga ik me zeker verder in deze familie verdiepen, ik heb al gezien dat er mooie boeken over zijn geschreven.

Bloemen van de dag:

Boom van de dag:

Beeld van de dag:

Het perfecte offer is altijd een toekomstige overwinning.

Dag 79, in gedachten verzonken naar San Giovanni Valdarno

Vandaag gaat de tocht verder van Rignano sull’ Arno via Burchio, Incisa in Val d'Arno en Figline Valdarno naar San Giovanni Valdarno. Een afstand van 24 kilometer met wat hobbels maar die mogen geen naam hebben. Het was ook vandaag warm maar ik was al om 13:00 uur in het volgende hotel. De thermometer wees toen 32 graden aan. Doordat ik vroeg begin en op tijd stop, is dat inmiddels goed te doen.

Vannacht heb ik geslapen bij deze gastvrije oudjes, zij runnen samen een B&B met twee kamers. Ze spraken een beetje Duits dus dat was wel handig. Gisteravond trakteerde hij me op een fles koud bier en vanmorgen om 7 uur stond er een Italiaans ontbijt klaar met gekoeld water, witbrood, marmelade, een brioche, sterke pruttel koffie en warme melk. Ik zag die twee oudjes genieten om voor hun gast te zorgen, leuk hè!

Hun B&B ligt boven in het dorp aan een grindpad, maar het was makkelijk te vinden want er stonden meer dan genoeg bordjes om de weg te wijzen.

Door de hitte was mijn blik vandaag minder scherp op mijn omgeving gericht. Ik was meer met mijn eigen gedachten bezig. Het idee om het laatste deel van mijn leven een studie op te pakken liet me niet los. Net zoals die twee oudjes hun B&B runnen, zo heeft ieder mens iets nodig om zijn bed voor uit te komen, vooral op latere leeftijd. Je leest nu in de krant dat de eenzaamheid onder ouderen door Corona flink toeneemt.

Maar om een studie op te pakken om eenzaamheid te voorkomen, dat lijkt me geen goede drijfveer. De vraag is: waarom wil ik studeren? wat is mijn doel? ofwel wat ga ik met die studie doen? Deze vragen wil ik eerst duidelijk hebben voordat ik me ga verdiepen welke studie het zal worden. Nou, dit soort vragen hielden me lekker bezig. Ik ben er nog niet uit, maar hopelijk kan ik tegen de tijd dat ik in Rome aankom meer details melden.

Bloem van de dag:

Boom van de dag:

Beeld van de dag: