De wandeling gaat verder van Tauberbischofsheim via Dittigheim, Lauda, Königshofen, Unterbalbach, Bad-Mergentheim en Igersheim naar Markelsheim. Het is een wandeling van 26 kilometer zonder veel hoogteverschillen daar ik het dal van de Tauber volg. Dat is hier nog maar een smalle rivier waar scheepvaart niet meer mogelijk is.
Hier passeer ik de Autobahn 81 die hoog over het Tauberdal gaat. Dit is een van de drukste snelwegen van Duitsland, gelegen tussen Würzburg en Heilbron. Op wat autogeluid na hoor ik alleen de vogels uit volle borst fluiten en loop ik heerlijk fris door de natuur dankzij een verkoelende regenbui van een half uur geleden. Over het algemeen heb ik bijzonder weinig last van het verkeer, daar is met de app prima langs af te navigeren. Ik loop wonderlijk veel door de natuur.
Ma noi siamo pellegrini, come voi Siete
zegt Dante, wij zijn pelgrims net als u.
Pelgrim, Pilgrim, Pellegrino, het woord komt van het Latijnse Peregrinus en betekend “de vreemdeling”, iemand uit het buitenland. In het Romeinse rijk was iedereen die geen inwoner van Rome was een Peregrinus.
Tegenwoordig wordt met een pelgrim vaak een bedevaartganger bedoeld, we denken dan aan een gelovig iemand die op weg is naar een oord om zijn geloof te betuigen. Maar in deze moderne tijd zijn veel religies aan het wankelen gebracht en toch zijn er nog steeds pelgrims. In feite ben ik ook een pelgrim want ik ben hier ook een vreemdeling.
Er zijn veel aanleidingen voor het ondernemen van een pelgrimage, sommige pelgrims zijn op zoek naar een hogere waarheid, of willen nadenken over het leven, of willen om een gunst vragen (bijv. genezing), of willen respect betuigen, of voor inspiratie op te doen, om tot bezinning te komen of zelfs boete te doen voor misstappen (zonden), voor 'de ervaring', of om er geweest te zijn', om andere mensen te ontmoeten. Maar vaak is het ook een vlucht uit het dagelijkse leven en wil de pelgrim afstand nemen van stress en prestatiedruk.
Dit schilderij heet “de Marskramer” van Jheronimus Bosch, maar volgens kunsthistorici gaat het hier om een pelgrim.
Pelgrimages zijn van alle tijden en komen voor in alle religies met vaak heel speciale doelen; Jerusalem (graf van Jesus), Varanasi (eeuwig vuur van Parvati) aan de Ganges, Santiago (graf van apostel Paulus), Mekka (zwarte steen ofwel meteoriet in de Kaäba), Rome (graf van Petrus en Paulus), ga zo maar door.
Je verlaat je vertrouwde omgeving en gaat op reis naar onbekende streken op zoek naar antwoorden op je vragen of naar inspiratie voor je verdere leven. Feitelijk is het een zoektocht, een pelgrim is op zoek, naar de weg, een doel, naar bezinning. Het hele leven is een grote zoektocht, maar velen raken stuurloos. Het leven overkomt je, je draagt verantwoording voor je gezin, je kostwinning, je raakt verstrikt in duizenden dingen die gedaan moeten worden, je verliest de regie over je eigen leven.
Als pelgrim neem je dat doel weer in eigen handen. Uiteindelijk is de pelgrimstocht de metafoor van het leven. Vanaf nu beschouw ik mezelf ook als een pelgrim.
Varansi, pelgrims wassen zich in de heilige Ganges, foto gemaakt tijdens mijn India reis in 2015.
Vandaag ontmoette ik voor het eerst een pelgrim op mijn pad, Michael uit Nürnberg. Hij was nog niet zo lang onderweg. Michael is een stuk jonger en is op de vlucht voor de prestatiedruk van de moderne maatschappij, hij heeft zijn baan opgezegd, zijn woning opgegeven, zijn auto verkocht en leeft nu van dag tot dag met een rugzak van 16 kilogram op zijn rug. De knak die Michael ertoe bracht dit initiatief te nemen, is de zelfmoord van zijn broer.
Deze diepgang in het gesprek was heel natuurlijk, ik vertelde hem dat ik in twee jaar tijd mijn beide ouders was kwijtgeraakt en dat ik me nu aan het voorbereiden ben op de laatste fase in mijn leven die ik zelf vorm wil geven. Zo ontstond er een bijzonder gesprek waar we ruim de tijd voor hebben genomen.
Michael loopt precies de andere kant op want hij is op weg naar Nederland. Daar is hij al vaker geweest en is erg gecharmeerd van de Nederlandse mentaliteit. Michael probeert zo min mogelijk geld uit te geven en vraagt onderweg om een plek voor zijn tentje of om een boterham, hij verteld honderduit over de ervaringen die hem dat opgeleverd hebben, heel veel mensen helpen hem graag.
Voor mij is dit nog een brug te ver, ik wil anderen zo min mogelijk tot last zijn en mijn eigen boontjes doppen. We zijn totaal verschillende pelgrims, tegengesteld qua doel, niet allen geografisch maar ook mentaal. Toch heb ik veel bewondering voor zijn aanpak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten