woensdag 23 juni 2021

Dag 43, over de oude Fernpass naar Fernsteinsee

Vandaag gaat de wandeling van Bichlbach via Zwengel, Lähn, Obergarten, Untergarten, Lermoos, Biberwier en dan over de oude Fernpass naar Fernsteinsee. Ik heb genoten van vandaag; bergen, beken, bomen, bloemen, beelden, als ik me niet inhoud, maak ik honderden foto’s op zo’n dag. Ik laat er een paar zien. 








Het was een zware dag vandaag, maar omdat het genieten was, kostte het me weinig moeite en had ik geen last van vermoeidheid. Vandaag heb ik bijna 30 kilometer gelopen en een Eiffeltoren beklommen. Het hoogtepunt vandaag was de oude Fernpass, letterlijk en figuurlijk. Vanmorgen liep ik parallel aan de auto’s die over de reguliere Fernpass rijden, maar die verdwijnen al snel in tunnels en dan keert de rust terug. De oude route gaat hoog over de bergen en volgt de eeuwenoude Via Claudia Augusta. Om je een indruk te geven van de route, hier een screenshot van Outdooractive met het hoogteprofiel, je kunt zien dat ik flinke omwegen maak om de echt hoge bergen zoals de Grubigstein 2233 m of de Büchsentaljoch 2244 m te vermijden. De 2u 21m is indicatief voor fietsers, het fietspad volgt niet overal de oude Romeinse weg die ik heb gelopen, die is op sommige plaatsen te steil voor fietsers. Zonder mountainbike kun je deze route wel vergeten. Je ziet hier veel elektrische mountainbikes, deze kun je huren bij de sportwinkels die in de winter ski's verhuren. Dat is een nieuw businessmodel voor deze ondernemers.

 
Deze klim was met de Wheelie op het randje, op sommige plaatsen was het pad steil of smal of rotsig of alles tegelijk, maar inmiddels ben ik sterk genoeg om ook deze hindernissen te nemen.

De oorspronkelijke route




Zo, deze is weer verdiend:

De Romeinen starten met de bouw van deze weg in 46 vóór Christus op bevel van keizer Claudius. Daartoe werden duizenden slaven aan het werk gezet onder leiding van ondernemende pioniers. Een van hun meest fantastische prestaties is de aanleg van de Knuppelweg, een pad gemaakt van boomstammen door de drassige vallei tussen Lermoos en Bieberwier. Met bijlen en houwelen hakten ze duizenden bomen om voor de onderste funderingslaag om de weg op de zachte ondergrond te ondersteunen. De tweede stap bestond eruit om deze fundering te bedekken met een laag grind waarbij men enkel manden ter beschikking had. Ook voor het graven van greppels was het enige beschikbare gereedschap een schop. Ondanks de enorme pioniersgeest hadden de bouwers in de zomer te maken met muggen, in de herfst met natte voeten en met sneeuw en ijs in de winter, ze zullen Claudius en zijn architecten flink hebben vervloekt.



Archeologische opgravingen door studenten van Universiteit Innsbruck

Bloem van de dag:


Beeld van de dag:


1 opmerking:

Hanneke Prinsen zei

Wat een schitterende foto’s en leuke verhalen iedere dag!
Biberwier kennen we van wintersport... maar zo groen is ook mooi!