Vandaag gaat de tocht verder en loop ik vanuit Mals via Laatsch, Glurns, Prad am Stilfser Joch, Tschengels, Laas en Göflan naar Schlanders. Een tocht van 30 kilometer bergafwaarts waarbij ik 380 meter afdaal. Vandaag ben ik vijftig dagen onderweg en over vijftig dagen komt Loes me ophalen in Rome. Het gaat hartstikke goed, het tempo zit er lekker in, ik ben iets verder dan halverwege Rome.
Ik geniet enorm van deze wonderschone reis, ik heb een dagelijkse ritme ontwikkeld en dat bevalt me uitstekend. Elke dag gaan en genieten. Ik sta 's ochtends op en weet wat me te doen staat. Ik pak mijn spullen in mijn Wheelie en ook dat is inmiddels een overzichtelijk routineklus geworden. Er zijn weinig reiszaken waar ik over na moet denken, dat geeft rust. Gewoon gaan en me verwonderen over wat de dag zal brengen. De dagelijkse beslommeringen zijn van een heel ander niveau dan thuis, dat maakt deze tocht tot een pelgrimstocht.
Maar ik moet eerlijk toegeven dat er ook momenten zijn dat ik minder positief gestemd ben. Tijdens het wandelen was ik bovenstaand verhaal nog aan het dicteren of de lucht betrok en het begon te regenen. Nou kan ik daar heel goed tegen, de zon is warm en regen is lekker fris, beide weertypes kan ik mee overweg. Totdat het harder begon te regenen en er ook een koude bergwind opstak, ik was al snel doorweekt omdat m'n regenjas niet helemaal waterdicht is. Mijn humeur sloeg om want ik raakte verkleumd, waarom had ik geen handschoenen meegenomen?
Na een uurtje lopen kwam ik in een dorpje waar ik kon schuilen in de plaatselijke bakkerij met koffie en warme apfelstrudel. Na nog een uurtje was het droog, even droge kleren aangetrokken en ik kon weer verder want ik had nog twee uur te gaan. Even later scheen de zon weer en was mijn goede humeur weer terug. Gelukkig heb ik lichamelijk of conditioneel geen problemen en ga ik als van een leien dakje. Op dit moment denk ik dat ik de Vierdaagse zonder problemen kan lopen, dat ga ik in de toekomst zeker ook doen, mijn wandel verslaving gaat dat vereisen. Ook ga ik vaker de bergen opzoeken, de bergtoppen waartussen ik loop lonken. Boven de boomgrens lopen is een belevenis voor een Nederlandse zandhaas, deze tocht ben ik niet boven de boomgrens (1800m) geweest maar van eerdere huttentochten met de kinderen weet ik dat het daar prachtig is.
Laas is een dorp dat wereldberoemd is om zijn hoogwaardig marmer dat hier op 3000 meter hoogte uit de berg wordt gehouwen. De kwaliteit van dit marmer is aanzienlijk hoger dan dat van Carrara-marmer. Over de hele wereld vindt je beroemde kunstwerken gemaakt uit Lasa Marmor, als je meer wilt weten, kijk dan dit filmpje: https://youtu.be/FZAcdRHtLQE
Appelbomen gedijen op grote hoogte, dus ook hier in de Alpen. Er worden hier enorm veel appels geteeld, hiermee verdienen 7.000 Zuid-Tiroolse fruittelers hun brood. Ze beheren meestal kleinere bedrijven van twee tot drie hectare, vaak verspreid over meerdere afzonderlijke percelen.
Het alpine-mediterrane klimaat van Zuid-Tirol met 300 dagen zon en 2000 zonuren per jaar zorgt in de herfst voor volgepakte boomgaarden, ongeveer 10% van de Europese appeloogst komt hier vandaan. Dat zijn maar liefst 5.000.000.000 appels, rode, gele, groene, er worden elf verschillende rassen geteeld, waaronder Jonagold, Elstar, Braeburn, Pink Lady, Granny Smith en Golden Delicious. In hotels en pensions staan op het ontbijtbuffet volle fruitschalen appels, ik kies steeds een ander soort.
Bloem van de dag:
Beeld van de dag:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten