De wandeling gaat verder van Steinfurt via Schweinberg, Weikerstetten en Königheim naar Tauberbischofsheim. Het is een wandeling van slechts 18 kilometer, 100 meter klimmen en 300 meter dalen dus dat is een makkie. Ik loop de stad binnen in een onweersbui en loop recht af op Pension “am Stein”. Er is nog een kamertje vrij dus de keuze is snel gemaakt.
In Tauberbischofsheim haak ik in op de Romantische Strasse, een toeristische route die een groot aantal middeleeuwse stadjes met elkaar verbindt. Dit stadje dankt zijn naam aan bisschop Bonifatius, een Engelse missionaris die zich ten doel stelde om alle Germanen te bekeren. Hij heeft dat uiteindelijk in Dokkum met de dood moeten bekopen, de bijbel die hij boven zijn hoofd hield bood onvoldoende bescherming. Voordat hij de friezen probeerde te bekeren, was zijn werkgebied hier in Duitsland waar hij in 735 een nonnenklooster stichtte en ook een tijdje woonde, vandaar de naam van dit oeroude stadje.
Vanmiddag werd ik uitgenodigd door een paar imkers die op hun erf bezig waren en juist gingen koffiezetten. Ze hadden gezien dat ik ook wel koffie lustte, maar waren ook nieuwsgierig. De imkers hadden hun terrein omgetoverd tot wat in hun ogen het paradijs is en waren zeer gastvrij, maar als ik een stoel wilde, moest ik die zelf achter op het terrein bij de vuurplaats zoeken. De mannen waren erg relaxed, totdat het over politiek ging met Corona en milieu. Toen kwamen de frustraties los.
Ze wilde in detail weten hoe ik mijn reis aanpak en vonden het prima dat ik een foto van hen maakte voor mijn blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten