Vandaag gaat de wandeling van Imst via Mila bei Imst, Saurs, Schönwies, Zams en Perjen naar Landeck. Een tocht van 21 kilometer die de rivier de Inn voor de volledige afstand volgt, dus ik loop heel geleidelijk de berg op van 720 meter naar 800 meter. Voor een berggeit die ik inmiddels ben geworden, is deze wandeling een fluitje van een cent.
De afgelopen dagen en de komende dagen is het weer vrij onstabiel, de weer-app toont elke dag wolken, regen en bliksemschichten. 's Ochtends is het meestal mooi weer met veel zon, 's middags betrekt de lucht met wolken en 's avonds of 's nachts valt en een stevige onweersbui. Inmiddels ben ik ook een beetje gewend geraakt aan de luxe van een pension of hotel. Er zijn genoeg campings hier in Oostenrijk, maar ik kies er toch voor om deze week niet te kamperen en een natte tent in te pakken.
Deze 75 jarige ouwe knar sprong van zijn fiets en liep een tijdje met me op. Prachtige kerel, mooi om te zien dat hij zich kleed alsof hij 25 is. Maar ijdelheid is hem niet vreemd, hij kon niet lachend op de foto omdat hij een hoektand miste. Ondanks zijn leeftijd investeert hij fors in een implantaat. Dit is de nieuwe generatie oudjes, hun motto is “forever young”.
Het “Inntal” in de Alpen is een typisch gletsjerdal. Gedurende miljoenen jaren heeft het smeltwater zijn eroderende werk gedaan en een diepe vallei uitgesleten. Met een totale lengte van meer dan 500 kilometer is de Inn een van de langste en krachtigste alpenrivieren. Het stroomgebied van Inn bevat meer dan 800 gletsjers, die samen zo'n 400 km² van het stroomgebied beslaan. In de maanden juni, juli en augustus kleurt het water van de Inn grijs omdat meer dan een kwart van het water uit smeltwater van de gletsjers bestaat.
Door erosie is het Inntal op natuurlijke wijze uitgehold tot een perfecte geleidelijk aflopende vallei, ideaal voor de aanleg van een weg. De Romeinen hadden dit als eersten door, vandaar dat hun eerste zuid-noord verbindingsweg over de Alpen door deze vallei leidt. En daarom is nu al het internationale verkeer in dit smalle dal geconcentreerd, snelweg, spoor, lokaal verkeer, hoogspanningsleidingen, alles loopt door deze vallei. Dat maakt de wandeling een stuk minder idyllisch. De bergen fungeren als klankbord zodat je de hele dag in het lawaai van auto's en treinen loopt. Even doorbijten want de Reschenpass komt eraan.
Bloem van de dag:
Beest van de dag:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten